พจน์ของประธานต้องสัมพันธ์กับพจน์ของกริยา

อ่านหัวข้อแล้ว อาจจะมีบางคนนึกถึง Subject-Verb Agreement กันใช่มั๊ยคะ?

แต่ ณ ที่นี้ บิ้วขอเน้นเรื่องง่ายๆ (ที่หลายๆคนอาจจะลืมไปแล้ว) ก็คือการใช้ประธานกับกริยาช่วยในบล็อกอันที่แล้ว

ก่อนที่จะเข้าเนื้อหา ขอพูดถึงคำว่า "พจน์" นิดนึงนะคะ ณ ที่นี้ บิ้วหมายถึง "เอกพจน์" (Singular)และ "พหูพจน์" (Plural) ซึ่งถ้าเป็นคำนามที่มีความเป็นเอกพจน์ ก็จะมีคำนามนับได้ที่มีเพียงหนึ่ง และคำนามนับไม่ได้(คำนามนับไม่ได้มีพจน์เป็นเอกพจน์)  และถ้าคำนามเป็นพหูพจน์ ส่วนใหญ่ก็จะเติม -s หรือ  -es  แต่ก็มีคำนามที่เป็นข้อยกเว้น ที่เป็นพหูพจน์โดยที่ไม่ต้องมี -s หรือ -es ก็ได้

ทีนี้มาดูกันค่ะ ว่า คำนามที่เป็นเอกพจน์กับคำนามนับไม่ได้ คำนามพหูพจน์ และบุรุษสรรพนามตัวไหนจะสามารถใช้กับกริยาช่วย(สามกลุ่มหลัก) ตัวไหนได้บ้าง

V. to do  -  do -> I, You, We, They, คำนามพหูพจน์
                  does -> He, She, It, คำนามเอกพจน์, คำนามนับไม่ได้
                  did -> ประธานทุกตัว

V. to be - is -> He, She, It, คำนามเอกพจน์, คำนามนับไม่ได้
                am -> I
                are -> You, We, They, คำนามพหูพจน์
                was -> I, He, She, It, คำนามเอกพจน์, คำนามนับไม่ได้
                were -> You, We, They, คำนามพหูพจน์

V. to have  have ->  I, You, We, They, คำนามพหูพจน์
                  has ->   He, She, It, คำนามเอกพจน์, คำนามนับไม่ได้
                  had ->  did -> ประธานทุกตัว

ทีนี้บิ้วจะสรุปรวมให้ดูนะคะ

He, She, It, คำนามเอกพจน์, คำนามนับไม่ได้ ใช้กับ is, has
I, He, She, It, คำนามเอกพจน์, คำนามนับไม่ได้ ใช้กับ was
You, We, They, คำนามพหูพจน์ ใช้กับ are, were
I, You, We, They, คำนามพหูพจน์ ใช้กับ do, have
I ใช้กับ am
ประธานทุกตัว ใช้ได้กับ did, had

ถึงมันจะดูง่าย แต่เชื่อมั๊ยคะ ว่ามีหลายๆ คน ที่ลืมไปแล้ว :)
คงต้องจบบล็อกนี้เท่านี้ก่อนนะค้า ขอให้ทุกๆคนมีความสุขกับชีวิตค่า